Değerli hemşehrilerimiz, gönül dostları; bu köşemizde Dörtdivan İlçemizde yaşanmış olayları, unutulmayan anıları sizlerle paylaşarak, gelecek nesillere de geçmişten geleceğe aktarmak maksadıyla, Atalarının neler yaşadığını öğrenmelerini ve unutmamalarını sağlamak amacımız. Dörtdivanlı Şair-Yazar Servet Yüksel den "Adil'e Süt, Kadir'e Ayran"
Adil’e Süt Kadir’e Ayran
1940’lı yıllar olsa gerek. Hikayemizin kahramanları o kıtlık senelerinin, o zor günlerin çocukları. Lastik ayakkabıların yeni yeni çıktığı, insanlarımızın iyi-kötü hayvancılıkla idare ettiği netameli zamanlar..
Adil ile Kadir’de birer amca çocuğu olarak haliyle beraber oyun oynuyor, acıkıncada evlerinde Allah ne verdiyse, anneleri önlerine ne getirirse atıştırıyorlar. Artık yokmuydu, yoksa öyle mi denk geldi. Bilemiyoruz. Bir ara nasıl olduysa Adil’in annesi oğluna bir bardak süt, Kadir’e de bir bardak ayran ikram ediyor. Bu olay bir kaç defa tekrarlamış da olabilir.
Bugünkü tabirle ayrımcılığa uğramak Kadir’in zoruna gitmiş. Olacak ya günün birinde köyden birileri birbirinden ayrılmayan amca çocuklarına hal ve hatırlarını sormuş. Yapılan muameleden kırılan çocuk kalbiyle Kadir bize bir atasözü gibi yadigar kalan meşhur sözünü söylemiş: "Ne olsun, Adil’e süt, Kadir’e ayran" demiş.
Bugün bizim köyde (Adakınık) birine farklı muamele etsen, fazla ilgi göstersen, ya da misafirlikte olur ya ikramlarda farklılık olsa gülerek edecekleri ilk laf ‘Adil’e süt, Kadir’e ayran’ olur vesselam.
Hikâyemizin kahramanlarından Kadir abıca rahmetli oldu. Adil abıca, halen hayatta. Selamlar
Servet YÜKSEL
