YİNE BİR NOSTALJİ
======= BİLMİYON ========
Köyün çocukları koyun keçi güderlerdi
Annelerine bizi ever diye eziyet ederlerdi
Kadınlar billeşip kız görmeye giderlerdi
O kızlar hala duruyo mu bilmiyon
Bir harmanda beş ev güz sürerdi
Bir güz iki ya da üç ay sürerdi
Gelinler anazutla yığın ederdi
O gelinler den galdı mı bilmiyon
Öğüsger hep Poyraz dan doğru eserdi
Toplanma yeri furunun olduğu yerdi
Orda çocuk kardeşinin kösteğini keserdi
O cocuklar hala düşele mi bilmiyon
Herkes topluca Yaylaya göçerdi
Öküz arabaları birbirlerini geçerdi
Buz gibi çörtenin suyundan içerdi
O sula hala çamın altından aka mı bilmiyon
Büyükler ne derse ona uyulurdu
Köyde hasta olsa hemen duyulurdu
İlçenin pazarı Cuma günü kurulurdu
O pazara heybeyle gelen vamı bilmiyon
Zorluklar hep beraberce aşılırdı
Yardıma gel deyince hemen koşulurdu
Bayramda ev ev gezmessen şaşılırdı
O bayramlar devam ediyo mu bilmiyon
Sığırlar köy gezeğine katılırdı
Yumurtalar garbanınan satılırdı
Sonbaharda tarlaya kemre atılırdı
O tarla hala ekiliyo mu bilmiyon
Kadınlar Akara sıvat koyarlardı
Buzu paltayla kırar genişçe oyarlardı
Hep soğuk, is ve dumanla doyarlardı
O Buzlar hala donuyo mu bilmiyon
Hoca sırayla imam löbedi gezerdi
Çocukları caminin sedire dizerdi
Gözlerini kapatır içinden süzerdi
Oturduğu minder eskidi mi bilmiyom
Deligannıla gayuk gayadı
Çarçıcıla eteberiyi yayadı
Analar mıhlamaya soğan soyadı
Tarhananın eski dadı va mı bilmiyon
Yaşlıla iplik sapladı
Çocukla kitap kapladı
Fakırla yardım topladı
Şimdi onları gören va mı bilmiyon
Zaman bunları teker teker aldı
Hepsi geride mazide kaldı
Her köyün ortasında bir çeşmesi vardı
O çeşmelerden su akıyo mu bilmiyon
Dörtdivanlı şair
02.04.2020
