O ÇOCUKLAR
Önlüğümüz siyah yakamız beyazdı
Tahtamız siyah tebeşirimiz beyazdı
Kalemimiz siyah defterimiz beyazdı
Sayımız sevgimiz çok, sınıfımız azdı
Kimine çocuk denilirdi, kimine uşak
İdareyi löküsü gördü 60, 70'li kuşak
Hor görmeyin bizi,gelecekle barışak
O çocuklar 50 yıllık tarih yazdı
Ders çalışmak için karanlıkdı yerin
Kimi lamba dibinde kimi fenerin
Konu çok uzun mevzu ise derin
O Çocuklar iğne ile kuyu kazdı
Arkadaş için yenilirdi sıra dayağı
Neler çekti neler tahta da tek ayağı
Öğretmen bakınca erirdi yüreğinin yağı
O çocuklara nasihat ne büyük hazdı.
Dedik ya herşey siyah beyaz,daha da kara
Ne çantada azık var dı ne cebde pul, para
Ne İstanbul bilinirdi ne de Başkent Ankara
O çocuklara edep sünnet, öğrenim farzdı.
Fahri KAYAALP
Dörtdivanlı Şair
03.12.2020
