Dörtdivan’da ellili yıllardan önce köylerde muhterem hoca efendiler hafızlar yetiştirir, hem kendi memleketimizin hem de civar il ve ilçelerin imam ihtiyacını karşılarlarmış. Bu imamlar bazen yıllık bazen de Ramazanlık olarak tutulur, parasını da o civarın halkı karşılarmış.
Yine böyle bir Ramazan ayında Dörtdivanlı bir imam efendi Ankara ilçelerinden bir köye Ramazanlık olarak gitmiş. Hoca efendi genç yakışıklı aynı zamanda da bekârmış. O köyden hanım bir kıza gönlünü kaptırmış. Köyün ileri gelenlerini dünür gönderdiyse de babasının gönlü uzaklık bahanesiyle bir türlü olmamış.
Ramazan sonu yaklaştığından, imamın görevi Bayram namazından sonra sona erecektir. Artık kızı kaçırmaktan başka bir yol kalmamıştır.
Ve nihayet imam efendi çifte Bayram yaparak kızı kaçırır. Kaçırır ama reşit olmalarına rağmen babası arkalarını bir türlü bırakmaz. Uzun bir takipten sonra bunları yakalattırır.
Zamanın karakol komutanı imama sorar, oğlum niye böyle bir iş yaptın der, imam efendi mütevazı bir şekilde Allah’ın emriyle istedim vermediler, kaçırmak zorunda kaldım der.
Karakol komutanı gelin hanıma dönerek, niye babanın sözünden çıkıp da bunun arkasına takıldın sen suçlusun der. Gelin hanım sadece ben mi der. Tabii ki sen der, karakol komutanı yoksa bu işte başka suçlularda mı var.
Gelin hanım Komutana şunları söyler. "Ramazan boyunca bütün köylü buna uydu, bense bir kere uydum" der.
Fahri KAYAALP
