Bana Ne Verdin Ki Alacaksın Hayat
Yalnız doğdum yalnız öleceğim
Ne yanımda sen olacaksın nede sahte sevgin
Her şeyin bir resim her şeyin bir yalan
Bana ne verdin ki alacaksın hayat
Kırık bir saz gibi ağlamışım doğduğumda
Hala seninle yaşar ağlarım genç yaşımda
Sessizce sitemim var bende olan zamanına
Bana ne verdin ki alacaksın hayat
Sevdim insanlar hayatımda hayal
Tıpkı senin bana verdiğin gölgemde resim gibi
Yaptığım her şey iyisiyle kötüsüyle benim
Sen bana ne verdin ki alacaksın hayat
Gençliğimde değer verdiğim dostlarım bile yalan
Zor günümde arkamda olmayan arkadaşlarım bile yalan
Doğan güneşin batısı bile kıyametten sonra yalan
Sen bana ne verdin ki alacaksın hayat
Yaslansam denize bakan villamın balkonuna
Alsam gemilerimi gezsem diyardan diyara
Bir yediğimi bir daha yemesem ne olacak ki seninle
Sen bana ne verdin ki alacaksın hayat
Şükür ile yol adımladım sokakları sessizce
Arkamda gölgem bile yok oldu güneş gidince
Sen bir resimsin bende resimde sahte bir portre
Sen bana ne verdin ki alacaksın hayat
Hiç isyan etmedim doğduğum gün ve saate
Bir giydiğimi giymesem hak değil mi fakire
Allah yolunda ölmek nasip olsun bize
Sen bana ne verdin ki alacaksın hayat
Yarın sende anlayacaksın yalan olduğunu
Bir nefis ile beni sınayıp çöpe atacağını
Deniz sahiline dalgalar bırakır kumlarını
Sen bana ne verdin ki alacaksın hayat
Mutluluğu kalbimde imanı yüreğimde yaşadım
Yoksulluğum kimsesizlere, şairim vicdan yazdım
Ne kimseye muhtaç, ne zengin olmak istedim
Sen yoluna ben yoluma hayat
Sen bana ne verdin ki alacaksın Erol GÜNDOĞAR
