Allah'tan gelmiş doğa olayıdır diye, depreme, belâya, felâkete ve helâke şükredilmez, teşekkür edilmez, nimet bilinmez, rahmet denilip geçilmez, sorumluların ve sorumsuzlukların üstü örtülmez; sabır diye de boyun eğilmez, kabuğuna çekinilmez, ilgisizliğe, boşvermişliğe ve umursamazlığa düşülmez.
O belâdan, felâketten ve helâkden ders alınır; ona sebep dünyevi, akli, ilmi ve dini noksanlarımız, hatalarımız, kusurlarımız, suçlarımız, günahlarımız, sorumluluklarımız ve sorumsuzluklarımız, öz eleştiri ile tespit edilir, yargılanır, hesap sorulur, hesap alınır, hesap verilir. Bunların bir daha meydana gelmemesi için gerekli bütün dünyevi tedbirler dikkatle alınır, yan gelinip yatılmaz; bunlar, ilgisiz başkalarının ya da Allah'ın üzerine atılmaz; doğru iman sanılarak ya da sandırılarak zan ile Allah hakkında yalan ya da iftira oluşturabilecek söz ve hareketlerde bulunulmaz; iyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ayırabilecek akıl, mantık, düşünce, insaf, vicdan, doğruluk, dürüstlük, ahlâk, hak ve adalet gibi insanlık yetenek ve meziyetleriyle donatılarak yaratılmış olduğumuz unutulmaz, unutturulmaz.
Haklı-haksız çıkarlar için bunlar gözardı edilmez, ettirilmez; bunlardan dolayı, Allah'dan da ayrıca özür dilenir, af dilenir, merhamet dilenir, tevbe edilip üzüntü ve pişmanlık bildirilerek, bunları bir daha yapmamak üzere Allah'a da söz verilir.
Ölenler geri gelmez, ruhlarda ve bedenlerde yaşanan acılar ve sızılar geri dönmez ise de; uğranılan maddi ve manevi kayıplar, devletin ve milletin desteği ve yardımıyla birlik, dirlik, beraberlik ve kardeşlik içinde, ayrımsız ve kayrımsız olarak hızla telâfi edilip giderilir.
Ancak bütün bunları yaptıktan sonraki felâketler, bir daha aynı durumlar yaşanmamak üzere kısmen rahmete dönüşür. Ders alınmamış ve gereği yapılmamış felâketler ise, felâket olarak kalır ve gelecek zamanlarda tekrarlanır durur.
Dünyayı ve dini, dolayısıyla Hukuk'u ve İslâm'ı doğru anlayalım, milletimize ve insanlığa da doğru anlatalım, ağır vebalden kurtulabilmek için ve gerçek huzura kavuşabilmek için. İyi insan olmak, inançlı insan olmak, örnek insan olmak ancak böyle mümkündür. Bayramlar ancak bu takdirde anlam kazanır ve diğer günler de bayrama dönüşür. Hukuk ve din, suçların ve günahların dünyevi örtüsü değildir. Benim inancım budur.
Halil İbrahim YAMAN
Hukukçu, Yazar, Fikir Adamı.
hayaman.blogspot.com
