İÇLİK FACİASI
Kış geldi, rüzgârlar esti de durdu,
Soğuktan titremek adetten oldu.
“İçlik al” dediler, gittim de buldum aldım,
İşler sarpa sardı, ah benim kara bahtım,
Aldım içliği, sevincim tavan,
Sanki kutladım bayram felan.
Dedim "Tertemiz olsun, mis koksun aman!"
Attım makinaya, oldu mu yalan?
Kırk derecede yıkadım nazikçe,
Fakat çekti içlik, oldu bir şirince!
Artık bebeğe mi giydirsem acep,
Beni değil, sanki bibloyu süsleyecek
Parada yok, iade masal,
Kime ne diyeyim, dert oldu asal.
Soğukla sarmaş dolaş bu kış masal,
Rüzgâr sevgilim, kar yağar misal.
Şimdi içliksiz, rüzgârla dertleşirim,
Hüzünle sarılır soğuklara ellerim.
Yeni bir içlik bulur muyum ne bileyim,
Hayat bazen gülmez, bitmez çilelerim.
Ey sıcak günler, dönün gelin ne olur,
Bu fakir, içliksiz çaresiz oturur.
Belki bir melek çıkar yardım eder,
Yoksa bu içlik hikâyesi içimi deler!
Ey rüzgâr, duy sesimi dağlardan aşa,
Belki biri duyar da içlik yollar bana.
Ömer ÇAĞLIN
Geredeli Şair-Yazar
