ABICAYA ÖZLEM (2)
Geç kaldım diye kızma, dünya hali işte anca,
Sen ununu eledin, eleğini astın alıca,
Bizi sorarsan durum, bıraktığından hallıca,
Nerde kaldık devam et, hasbıhale abıca.
Baykuşlara viran o, bıraktığın hoş yayla,
Pek işiniz olmazdı, makam mevki parayla,
Karşılardın herkesi, elinde demlik çayla,
Ayrıldınız aramızdan, İlahi bir sırayla.
Dedemin lakabıydı, biraz sert biraz deli,
Kurtlar kuşlar meydanda sen gittin gideli,
Herkesin işini de, kendi işin gibi gördün,
Şüfergilin abıca, civarda tek şofördün.
Sen gittin ya abıcam, kaçtı sofrada tuzun,
Köy sakini Akbaşgil, boyları kökten uzun,
Eksik olmaz ezelden, inek, köpek ve kuzun,
Üre Halil abıca, kurulu mu patozun?
Bir gün öncesi gördük, Gaga Bayram dede,
Kaza haberin aldık, bir sabah Gerede’de,
Tini Mehmet abıca, binerdin Enterede,
Meşhur oldun düğünle, izlendin TeReTede(TRT).
Banalım köy ekmeği, tereyağlı keşine,
Yollar bile hasretlik, Yakup amca gidişine,
Ölüm Allah'ın emri, karışılmaz işine,
Hoçullarlı ninem de, erdi yüz yaş dişine.
Hani koyun inekler, güderdik hep nöbetle,
Bal olup tatlanırdı, yavan ekmek şerbetle,
Gece güne kavuşur, löküz ışık sohbetle,
Bilmem neyi aradık, dönülmez yol gurbetle.
Gençliğe hep örnekti, edep ahlak ve huyu,
Bagılardan Hasan aldın, Ankara'nın soğuk suyu,
Koca köyü korumak, olsa gerek yorucu,
At üstünde bekliyor, Madan Mehmet korucu.
Dünya hali hep böyle, sürüp geçecek derken,
Hiç beklenmedik zaman, ölüm geliyor erken,
Hamzagilin Abdullah, Hocagilin Erkan,
Takdir emir Allah'ın, cennet olsun hep mekân.
Sorma abıca sorma, yaramı daha deşme.
Toprak da tembelleşti, boşa yorulup eşme,
Yenenler doğal değil, hormondan hemen şişme,
Evlere taşındı su, öksüz kaldı bak çeşme
Hoca Recep Dede, çeşme önünde bağırdı,
Güllü Cemali Dede, dizleri pek ağırdı,
Deli Mehmet Dede, kulaklar az sağırdı
Hoca Yakup Abıca, cami inşaatına çağırdı.
Şüfergilin dedenin, elinde bir bastonu,
Sabırla dövülürdü, köy çeşmesi betonu,
Hararetli bir mevzu, olmuşsa eğer konu,
Hacı Hüseyin’in de, gürler sesinin tonu.
İçenlere can gelir, Gurnanın o suyundan,
Balıklar nasiplendi, Nazif Dede kuyundan,
Sohbeti pek koyuydu, lakabı Ağa Ahmet,
Haklının yanındaydı, rahmetli Çölez Mehmet.
Hani nerde ardında, koştuğun karasaban,
Hani nerde her hafta gittiğin ilçen kasaban,
Hani nerde ekini, kırıp ayıran düven,
Hani o adım adım, yürüdüğün merdiven.
Hiç yorulmadın dedem, elinde diyren yaban,
Koca öküz koşulur, gezilir tarla taban,
Evlat acısı içinde, yüreği yaralı baban,
Görevinin başında, Köyün Muhtarı Şaban.
Çarşıcı geldi koşun, dolsun nohut üzüm cep,
Genç yaşta kaybettik, Muharremgilin Recep,
Gözümüz yollarda Patalar, Karagöz, Maça,
Daldın yine abıca, çal kaşığı ovmaça.
Usul usul çıkardı, Bayram Dedenin sesi,
Koca Tarlada verdi, İlahi son nefesi,
Pata pat motoruyla, Muharremgilin Ahmet,
Kalanlara bol sağlık, ölenlere tüm rahmet.
Alnında derin çizgi, ellerin hala nasır,
Başını ağrıttım abıca, toprağın altında sır,
Ne yapsak da dönülmez, olmuş bu döngü kısır,
Unutmayız abıcam, aradan geçse asır.
Muharrem abıcanın, tatlı ve serttir dili,
Geçirdik sizden ayrı, onca bayram kandili,
Mustafa abıcadan, organik balımızı,
Kutlarım şimdiden, gelecek bayramınızı.
Anlatmaya çalıştım, köyü şiirle izaha,
Dizeler düştü yine, gâh hüzün gâh mizaha,
Unuttuğum af ola, emanet ol Allaha,
Emektar abıcaya, okuyalım Fatiha. Ramazan YILDIZ
Dörtdivanlı Eğitimci, Şair-Yazar
28.04.2022 - ANKARA
.jpg)
