AH O GÜNLER
Elimize aldığımız, bir odun- bir çırayla
Dala çıka gittiğimiz okul yolunu.
Kar üzerinde, poşetleri sararak oynadığımız çift kale maçları
Eve gidemediğimiz öğlen aralarında; arkadaşlarla yediğimiz, sahanda yumurtayı.
Pazartesi gelir diye yolunu gözlediğimiz öğretmenimizi,
Öğretmenimizin sürdüğü tıraş kolonyasının kokusunu,
Eve varınca ayazda kızaran ellerimizle yediğimiz tarhana çorbasını
Velhasıl. Güzeldi o günler;
O günleri özlüyorum.
Sarabilir misiniz filmi geri
Verebilir misiniz? O günleri geri.
Bahar gelince, kaz ve buzağı otlatmaya gittiğimiz;
Patatesleri toplayıp, tezeklerin arasında pişirip yediğimiz o günleri
Beyaz atın yularından tutup, otlatmaya götürdüğüm çayırı özledim.
Köy mantarı topladığımız harmanı,
Topladığımız mantarlarla, ev ahalisiyle yediğimiz; anamın yaptığı bulgur pilavını,
Sevinçlerin paylaşılıp çoğaldığı,
Kederlerinde paylaşılıp azaldığı,
O günleri özlüyorum.
Sarabilir misiniz filmi geri,
Verebilir misiniz? O günleri geri.
Atilla ÇETİNKAYA
Dörtdivanlı Eğitimci, Şair – Yazar
