AMANLAR
Amanlar da yürüdüm gezdim bu gün
Ağaçların hissediliyordu neşesi
Bazılarının üzüldüğünü sezdim bu gün
Her yer çöp her yer içki şişesi
Ağaçlar içinden Ormanın derinine sokuldum
Yemyeşil masmavi her yer, basmaya sakındım
Biri gülerek eğildi bana, ta tepesine dokundum
Sanki cennet misali, onun küçük bir köşesi
Amanlar da gezdim, yürüdüm tek başına
Hayran kaldım, mantarına, havasına taşına
Yaradan neler vermiş bize, sanki boşuna
Sahipsiz görünce geçiyor insanın hevesi
İnsanlar, cahilce tabiatın kirletirken özünü
Görmek mümkün müdür, ormanın yüzünü
Ne kadar bağırsanda duyuramazsın sözünü
Hu der hu der her an, can verir her nefesi
Sen hep içine mi kapanıksın Amanlar
Neşelenirmiydin şenliğin olduğu zamanlar
Bizi bizden aldı, götürdü, boş ver Amanlar
Sen senle kal, şehirler İnsan kafesi
Fahri KAYAALP
Dörtdivanlı Şair
