Ramazan YAMAN
11 Ağustos 2013 Pazar
ANA SEVGİSİ
Doğumda beni yalnız bırakıp gittin,
Kokunu, nefesini, alamadan bıraktın,
Almışlar yanından, beze sarmışlar,
İstemeyerek, bağrından ayırmışlar.
Büyüdüm bir başka ana kucağında,
Ayırmadı beni, sanki kendi yavrusu,
Öz ana gibi, yaşatmadı analık duygusu,
Ana kucağı olsa da, tutmadı senin kokunu.
Büyüdükçe senin, öldüğünü öğrendim,
Allah şahidim anam, üveylik görmedim,
Yinede içimde hasretlik, bir yanardağ
Anladım, öğrendim ki sevgi kopmaz bağ.
Geldi, geçti zaman, o da bıraktı,
Kaderim di demek bu, ayrılıktı,
Kırksekiz yıl, sensiz geçen yaşantı,
Anam sütünü tatmamak bağrımı yaktı,
Kaderin bağrında büyüyerek geldik,
Anasının kıymetini bilmeyenleri gördük,
Senin hasretinle mezarının başında,
Kaderimiz deyip, Yüce Rabbime sığındık.
Ramazan YAMAN
16.02.2006
Tüm yazarlar için
tıklayın