Dörtdivanlı Şair-Yazar Servet Yüksel'in mısralarında yaşadığımız dünyayı özetlediği yeni şiiri;
Bir Acayip Dünya !
Bir acayip dünya, bir garip zaman,
Anladım ki, gördüğümüz düş değil.
Bu şeytani oyunlardan el aman,
İnsanın değeri bir kuruş değil..!
Vicdanı sızlamaz, kızarmaz yüzü,
Biberin içinde kiremit tozu,
Sucukta, salamda eşeğin özü,
Yanan, dönen kebab değil, şiş değil..
Aldatan aldandı, gafiller bilmez,
Sözün kıymetini cahiller bilmez,
Niye memleketten bela eksilmez, ?
Ah, doğruluk ele geçmez kuş değil..
Güya şehirlerden dağa kaçıyor,
Pınarın başında 'cola' içiyor,
Bir nevzuhur kültür, naylon saçıyor,
Yüz sene çürümez kara taş değil..
Meyve sularımız doğala özdeş,
Bu tombul üzümler Şili'den kardeş,
Kolayına kaçma, nefsinle güreş,
Tükettiğin abur-cubur aş değil...
Papucu atılmaz aklı alığın,
Boya süzgecini bayat balığın,
Ölümü unutan kalabalığın,
Kimi kandırdığı sırrı faş değil...
Sevgi bulamazsın hazır corbada,
Duygusuz telefon, yeni urbada,
Gönüllerde asıl tufan, arbede..
Sokaklar serseri, başıboş değil..
Aynı yağda, sosta pişen bir nesil,
Erkenden kıllanan, şişen bir nesil,
Annesinden ayrı düşen bir nesil,
Çocukları ihmal etmek iş değil..
Nifak tohumları genini bozdu,
Estetik yalanı tenini bozdu,
Hayasız terziler yenini bozdu,
Çalınan kimliğin, bir kumaş değil..
Sen çanak tutarsan, arsızlık azar,
O batıl hayatlar ekrandan sızar,
Tarih hakkımızda hükmünü yazar,
Sanma olup biten bir savaş değil..
Şekerden zehire, kokması tuzun,
Yuttuğun hapların raf ömrü uzun,
Bende şiir yazdım üstüne buzun,,
Niçin üşüyorsun, mevsim kış değil...?
Kötüyü dost, zinayı aşk sandılar,
Parayı put edip, güce kandılar,
Gözyaşına, kana ekmek bandılar,
Canlı cenazeye gülmek hoş değil..
Derdimiz, tasamız evde erirdi,
Hallerimiz şükre, sabra varırdı,
Dedeler nasihat, öğüt verirdi,
Ninem kadar kimse güngörmüş değil..
Bu düzenin insafı yok bilesin,
Boynunda ilmeği, modern kölesin,
Geç olmadan Hak'tan yana gelesin,
Celladına koşmak kurtuluş değil...!
Servet YÜKSEL
