Bizim Köyün Çocukları !

Adakınık gençliğine ithaf...

Her mevsimin çiceğiydi,
Bizim köyün çocukları...
Hayatın saf gerçeğiydi,
Bizim köyün çocukları..

Misketlere ‘tık’ dediler,
Can sıkana, ‘cık’ dediler,
Serçelerden özür diler,
Bizim köyün çocukları..

Yağmur, çamur ıslandılar,
Mor dağlara yaslandılar,
Köroğlu’na seslendiler,
Bizim köyün çocukları...

Oğuz nesli Kınık onlar,
Ta ezelden yanık onlar,
Delikanlı, mert civanlar,
Bizim köyün çocukları..

Yaylalara göçerlerdi,
Soğuk sular içerlerdi,
Gurbetlere postu serdi,
Bizim köyün çocukları...

Muhabetten dem vuranlar,
Nefislere gem vuranlar,
Bilirim ki halden anlar,
Bizim köyün çocukları...

Harmanlara ettim nazar,
Geçmiş hayal-meyal tozar,
Gerekirse hesap bozar,
Bizim köyün çocukları...

Söğütlü’nün kışlarıdır,
Seyriceğ’in düşleridir,
Gözlerimin yaşlarıdır,
Bizim köyün çocukları...

Doğru yoldan sapmadılar,
Vefasızlık yapmadılar,
Köklerinden kopmadılar,
Bizim köyün çocukları...

Yusufoğlu derler bize,
Gıpta etsin herkes size,
Selam olsun hepinize,
Bizim köyün çocukları...

Servet Yüksel