BOLU’YA DESTAN
Dörtdivan’dır şiirin özü,
Çetin geçer harmanı, güzü.
Yaylasında ilham; sözün özü,
Köroğlu’ndan gelir kalemin izi.
Göynük’te tarihin kokusu,
Zaferin kulaklarda yankısı.
Dua’dır Akşemseddin’in nefesi,
Ahşap evlerdir sokakların neşesi.
Mudurnu’da sabır gizli,
Helva gibi tatlıdır dili.
Eski çarşı, tahta düğüm,
Bir yudum çayda hüzün.
Gerede’de geçer kış çetin,
Yüreği sıcaktır ümmetin.
Deriden işlenir ekmeğin,
Saat kulende anı var senin.
Yeniçağa’da gölün muhteşem sesi,
Dalga dalga ısıtır tüm nefesleri.
Temiz, berrak, doğanın gölgesi,
Serin bir sabaha uyanır cümlesi.
Kıbrıscık’tan eser serin rüzgâr,
Burada kurtuluşun izleri var.
Dağlarında, çamların serin yeliyle,
Her taşı yiğitçe durur haliyle.
Mengen, aşçıların diyarı;
Aş pişer, tencerede dir sevdası.
Bir kaşıkta bin lezzetin sırrı,
Gentaş Fabrika medarı iftiharı.
Seben’in taşları dile gelir,
Mağaralarıyla gurur verir.
Elma dalında meşhurdur,
Güz mevsimi başka durur.
Karacasu, termaliyle
Şifadır dertli bedene.
Bir yudum huzur saklar
Her doğan yeni güne.
Yeşilin en öz hâli,
Dik duruşu dağlar gibi…
Bir yanda Abant Gölü,
Bolu’dur gönül yolu.
Bolu; dağında duman,
Toprağında can var, can!
Her ilçen ayrı bir destan…
Ey Bolu! Sensin sevdam.
Ali BALABAN
Dörtdivanlı Şair Ankara
13 Mayıs 2025
