BÜYÜKLERİMİZ
Bir zamanlar göklerde çınar gibi duran,
Kökleri toprağa, dalları semaya uzanan…
Onlar ki suskunluğunda bir alem saklı,
Bakışlarında sabır, sözlerinde haklı.
Bir dokunuşla dindirirdi sızımızı,
Bir dua ile açardı yolumuzu.
Yorgun omuzlarında yükü ağırdı,
Ama şikâyet etmezdi, sabrı bağırdı.
Bir çay demleyip koyarlardı sofraya,
Bir lokma ekmekte saklıydı duaya.
Gülüşleri sessiz bir bahar gibiydi,
Gözleri maziden miras bir sır gibiydi.
"Evladım, saygıdan ayrılma!" derlerdi,
"Bir selamda bin huzur gizliydi."
Ama biz büyürken unuttuk o sözleri,
Sanırdık ki zaman hep bizimleydi.
Şimdi köşelerinde sessizce beklerler,
Bir selam, bir tebessüm umut ederler.
Bir bayram sabahı kapı çalınsa,
Bir evlat, torun sesiyle kalpler ısınsa…
Ama biz hayatta neredeyiz? Hangi telaşta?
Bir selamı bile unuttuk bu yaşam savaşında.
Ellerinde titreyen dualar var hâlâ,
Bir gözyaşında bin ah saklı oysa.
Bir nasihat yeterdi yolu bulmaya,
Bir el dokunsa huzur duymaya…
Ama biz kulaklarımızı kapattık,
Onlar konuştu, biz sustuk, unuttuk…
Şimdi çınarlar devriliyor birer birer,
Kökler kuruyor, dallar titrer.
Dualar eksiliyor gök kubbede,
Sevgisiz kalıyor yürekler bedende.
El öpmek ağır geliyor bu nesle,
Bir "hal hatır" sormak zor geliyor kalbe.
Ama onlar hâlâ bekliyor sessizce,
Bir söz, bir bakış, bir dua beklemede…
Ah büyüklerimiz, affedin bizleri,
Unuttuk size borçlu olduğumuzu.
Bir selam, bir tebessüm kadar basitken,
Nasıl da zorlaştı vefamızı sunmamız.
Şimdi anlıyoruz ki, geç olmadan,
Dönmeli o eski bayramlara yeniden.
Kapınızı çalmalı, dizinize oturmalı,
Bir çay içip gözlerinize bakmalı…
Varsa hâlâ vakit, geç kalmadan,
Tutmalı ellerinizi bir daha bırakmadan.
Çünkü siz varsanız, huzur var evde,
Siz yoksanız, eksik kalır her şey gönülde.
Ey büyüklerimiz, dualarınızla büyüdük,
Bir selamla şifalandık, bir sözle yürüdük.
Şimdi biz diz çökelim önünüzde,
Affedin bizi, yetişemedik vefada size…
Bir eliniz başımızda olsun daima,
Bir duanız yoldaş olsun kalbimize.
Siz varsanız biz varız; kökümüz sizde,
Yolumuz sizden, duamız sizinle…
Ah büyüklerimiz, affedin bizleri,
Çocukluk masumiyetimizi geri verin.
Dualarınızla yüreğimizde büyüyelim,
Sizden öğrendiklerimizi biz de öğütleyelim…
Çünkü sizsiniz geçmişin emaneti,
Sizsiniz geleceğin duası, teminatı.
Bir eliniz başımızda olsun daima,
Dualarınızla bulalım yolumuzu yeniden, Allah’a…
Ömer ÇAĞLIN
Geredeli Şair-Yazar
