Öyle dardayım ki, canım boğazda, Gül olup açarken kanım boğazda, Gün telaş içinde, gece niyazda; Çanakkale Mehmetçik’in bağrıdır, Çanakkale dirilişe çağrıdır..
Ezanlarda hüzün, bayrakta hicran, Ah İsmail, bıçak sırtında devran, “Kurban olsun” demiş seni doğuran; Çanakkale namus, şeref sözüdür, Çanakkale milletimin özüdür
Bu toprak sırrını açmaz ağyâra, Sözünü, kokunu bırak rüzgâra, Bir onbeşlik türkü, yürekte yara; Çanakkale tebessümü talihin; Çanakkale şahdamarı tarihin...
Demirin soluğu ateşti, kordu, Her kurşun bir umut, duâlar surdu, Şehidin alnından fışkıran nurdu; Çanakkale destanların çiçeği, Çanakkale sevgimizin gerçeği...
Anadolu’m ufuklara bakıyor, Tuna yaslı, Nil perişan akıyor, Bir rahmetin şimşekleri çakıyor; Çanakkale kahramanlar otağı, Çanakkale aşkın yeşil sancağı...
Düşmanlar gayyâya kadar alçaldı, Bir vahşet yaşadık, kim ‘insan’ kaldı? Gözlerim o şanlı maziye daldı; Çanakkale imtihanı imanın, Çanakkale son kalesi vicdanın...
Bitap düştü, üç kıtanın aslanı, Ne hazinmiş coğrafyamın talanı, Pay peşinde gör çakalı, sırtlanı; Çanakkale yalın kılıç cihattır, Çanakkale Medine, Şam, Bağdat’tır.
Dört bir yana saçtık nice adsızı, Asırlar geçse de dinmez bu sızı, Burada atıyor davamın nabzı; Çanakkale ebed-müddet devletim, Çanakkale gülistanım, cennet’im...
