Kışın beyaza, yazın yeşile boyanır
Her mevsim başka güzel Dörtdivan
Soyu Orta Asya, Oğuz'a dayanır
İsbatı Adakınık, Düğer, Nahçıvan
Taa eskiden beri bilinen bir söz
Dülgerden yukarısı yukarıöz
En uzak köyü Yağbaşlar, Çetikveren
Ne sesini duyan olur ne yüzünü gören
İşin düşmedikçe hiç girilmez
Ortaköy derler nedeni bilinmez
Bünüş, Sorkun dağ ardına saklanmış
Sayık ile Göbüler bayırlara yaslanmış
Çalköy Cemaller hep bir anılır
Bazen tek köymüş gibi sanılır
Büyük konuşur Bucakkınık Bayramlar adamı
Azarlar durur, kendinden küçükse kıdemi
Hem yayla hem köy gibi Hacatlaa
Okumuşu çok, köylüyü hep acaplaa
Kadılar ile çavuşlar merkezi oluşturur
Seçimlerde ortalığı illaki karıştırır
Kargının Koçak olur genci uşağı
Aşşağıyı derler Cumayerinden aşağı
Deveciler, Yayalar, Adaköy ip gibi dizilir
Çardak boz bayırda gelin gibi süzülür
Doğancılar üç mahalle birisi bayır
Kuş ismiyle anılır, vardır bunda bir hayır
Kılıçlar, kınında yıllardır paslanmış
Kuruca eskisi gibi değil, gayrı uslanmış
Yalacık'la Süleler hep arkadaş gibi
Seyitaliler ise yetim bir gardaş gibi
Ömerpaşalar yazının tam ortasında
Yalnız kalmış Gücükler yolun arkasında
Bazen yürüdük ovada,bazen bayır aştık
Otuz iki muhtarlığı bir solukda dolaştık
Fahri KAYAALP
Dörtdivanlı şair
05.03.2022
