DÜVEYİ KAYBEDEN ABICANIN DESTANI

DÖRTDİVAN OVASINDA
DÜVEYİ KAYBEDEN ABICANIN DESTANI
Abıcam düveyi kaybetmiş arar
Ben de görmedim abıca düveyi
Düveden inekten anlamam gayrı
Belki inek sanırım görsem deveyi

Düveler kaybolur salarsan böyle
Alıp başı gider her yana öyle
Şurada gördüğün senin mi söyle
Bildin mi şu görünen zirveyi

Dörtdivan ovası soğuktur soğuk
İnekler düveden büyüktür büyük
Bir yüzü güneşli bir yüzü koyuk
Soğuktur koyuğu anla şiveyi

Dörtdivan yolunda yürürüm yalnız
Olurum kederli bazen de gamsız
Bir elimde iğne bir elde çuvaldız
Çuvaldız benimdir alsan iğneyi

Dayımla aradık düveyi bulduk
Sevindik öylece mutlu da olduk
Yürüdük beraber muhabbet kıldık
Üzgündük velâkin bulduk neşeyi

Adı Abdullah'tır lakabı Canlı
Abıcam da ben gibi heyecanlı
Destan söyledim ona anlı şanlı
Ararken ovada kayıp düveyi

Düvenin destanı uzundur uzun
Hikâye zamanı güzündür güzün
Bu mevzuda sonu gelmez ki sözün
İçerken söyleriz akşam kahveyi
Yasin ŞEN
1 Kasım 2022
Dörtdivan