FUTBOL TOPU
(Her mevsimin ayrı güzelliklerle yaşandığı güzel günlere özlemle yazılmıştır.)
Eskiden kışlar kış gibi, yazlar da yaz gibi yaşanırdı Abdullahların köyünde. Çocuk aklıyla çok kar yağdığında kızmıyor da değildi. Çünkü; yağdığı zaman yollar kapanır, hayat dururdu.
Dışarıya çıkmaya alışkın biri olarak evde kalmak üzerdi Abdullah’ı. Arkadaşları da onun durumundaydı. Evde camdan yağan karı, tipiyi seyrederdi. Beş-on dakikalık sokağa çıkmalarında kartopu oynarlar, ısınmaya girerlerdi. Kar yağışı biraz durduğunda ise üç-beş arkadaşla kardan adam yapmaya çıkarlardı.
Okullar tatil olmuştu. Elektrikler sık sık kesiliyor. Siyah-beyaz ekranı olan televizyonlar izlenemiyordu. Yollar kapalı olduğu için ilçeye de giden gelen de olmuyordu. Tüm erkek çocukların sevdiği gibi futbolu Abdullah ve arkadaşları da seviyordu. Okuldan gelinir gelinmez, ödevler yapılıp, hemen dışarı çıkılır çift kale Alman kale maç yapılırdı. Kaç gündür evdelerdi. Oynayacak topları kalmamıştı. En son beyaz topu Cafer patlatmıştı. Arkadaşların hepsi köyün çayırında toplandılar. Bir çözüm bulmaları gerekiyordu. Eşrefin aklına bir fikir geldi. Fikrini paylaştığında arkadaşlarının gözleri çakmak çakmak oldu.
Eşref: Herkes evlerindeki poşetleri getirsin dedi.
Poşetleri birleştirip; sarılıp, sarmalayıp, sıkıştırılıp top yapılacaktı. Plan uygulamaya sokuldu. Yarım saat uğraşıdan sonra poşetlerden top yapılmıştı. Denemesi yapıldı, başarılı olunmuştu. Yapılan topla yapılan yollar açılana kadar futbol oynamaya devam ettiler. Günlerini neşe ve huzur içinde geçirdiler.
Her karşılaşılan güçlükten sonra, muhakkak bir çözüm yolu bulunur. Atilla ÇETİNKAYA
Dörtdivanlı Eğitimci Şair-Yazar
18.01.2023
