Servet YÜKSEL
13 Mayıs 2011 Cuma
GEL HEMŞERİM!
Bu şiirimi Almanya da kurulan bir dernek icin yazmıştım. Hemşerilerimize seslenmistim.
Selam ve Sevgi ile...
GEL HEMŞERİM !
Gel hemşerim hep elele verelim.
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Gurbet elde gonca güller derelim.
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Gönüller arası köprü kuralım,
Kimsesize, garibana varalım,
Hep beraber yaraları saralım,
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Günden güne artar yürekte sızım,
Bir araya gelmek, bir olmak lazım,
Gerede, Dörtdivan, Kıbrıscık bizim,
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Mengen’den ne haber Seben orada,
Köklerinden kopma deden orada,
Yapılacak çok işler var sırada,
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Unutmazsın ayrıldığın o günü,
Mor dağların havasını, suyunu…
Biliyorum çok özledin köyünü,
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Ey benim Bolu’mun yiğidi, merdi,
Kimi mahzun, kimi murada erdi,
Gelin paylaşalım sevinci, derdi,
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Iyilik, güzellik adına kurduk,
Sesimizi Dörtdivan’dan duyurduk,
Nerdesin hemşerim hep seni sorduk, ?
Biz aynı toprağın çocuklarıyız.
Servet YÜKSEL
Tüm yazarlar için
tıklayın