GENÇLİĞİME AĞLADIM
Geçerken bir gün kabir önünden
Gençliğime yaşantıma ağladım
Şükür'ü unuttuğum nimet sonrasında
Baktım geçmişime atama vatanıma ağladım
Dolu dolu yaşarken hayatın tüm güzelliklerini
Saçıma düsen aklara sahte dostlara ağladım
Issız bir musalla taşında arkamdan ağlayan gözlerim
Dinledim dinledim ezanı unutan Kulaklarıma ağladım
Dalından dökülen yapraklar gördüm
Sessizce giden ömrüme yaşıma ağladım
Uzattılar beni kimsesiz bir karanlığa
Yaşantımda boşa yaktığım ışıklara ağladım
Yağmurlar yağdı üzerime küstüm sığındım odama
Üzerime dökülen her damlada boşa geçen yollarıma ağladım
Güneş doğarken bir gün mezartaşımın üzerine
Sıcaktan yandığım günlere ağladım
Hatırını sayamadığım güzel vakitlerime
Can dediğim sevdama nefsime ağladım
Boşa geçerken gençlik yıllarım
Mezar yolumda nefsime sahte düşlerime ağladım
Bir gün geçerken kabir yolunda
Boşuna geçen ilmime ağladım
Diyar diyar geçerken yaşantımda
Unuttuğum atama edemediğim duam a ağladım
Kırdım bir gün kalbime esen güneşi
Baktım ağladım ona geceleri
Ne dost bildim ne de eşi dostu mu
Yaşayamadığım gençliğime ağladım Erol GÜNDOĞAR
Dörtdivanlı Şair
