KÖROĞLU DESTANI
Şu dağlara çıkıp su içsem at suladığı oluğundan
Dinlesem Destanı yaslandığı ağacın kavuğundan
Salına Salına insem Düğer, Sorkun, Sayığından
Bir gün de olsa o günlere gidesim gelir.
Mertlik sonradan olmaz bil ki soydan
Soy soy olursa ordu olur uyuz taydan
Yıllarca ders alınmamış hala bu paydan
Bir muhatap bulup sebebini sorasım gelir.
Sözünü söylemiş sazını asmış dala
Kılıcını kuşanmış sürmüş atını dörtnala
Dumanlı dağlardan kurtulup düşmüş yola
Koç Köroğlu'nun narını duyasım gelir.
Bolu'dan gelip Çamlıbel'den geçerken
Bulutlara karışıp dağdan dağa uçarken
Taşoluğun buz gibi suyudan içerken
Koç Kıratı bir kez göresim gelir.
Bir ayvaz birde kıratı var yanında
Dürüstlük, cesaret, mertlik zaten kanında
Koskoca ihtişamı ile kent meydanında
Kahramanlık timsali şaha kalkmış resim gelir.
At binen Kılıç kuşanan kör seyisin oğlu
İnce dalan, karayağız, çevik selvi boylu
Özünde mert sözünde mert Koç Köroğlu
Dumanlı dağlarda bulup sarılasım gelir.
Mertlik soydan kader ise yazı
Kılıcının hiddeti dindirir ayazı
İşgüzar, uyanık cambaz ayvası
Heybenin gözünde çalasım gelir. Dörtdivanlı Şair
Fahri KAYAALP
