KÖSERE
Doksanlı yıllardan önce çoğu bitki organik olduğu gibi, teknoloji de yok denilicek kadar azdı. Genellikle beden ve el gücü ön plandaydı.
Köyde her işten anlayan eli kalıplı zanaatkar insanlar bulunur, mevsimlik araç gereçler bu ustalar tarafından elden geçirilirdi.
Tırpan güzün dövülür, balta yayla veya ormana giderken bilenirdi. Her köyde bir ehil olur, daha kesici olması için bu kişiler tercih edilirdi.
Bir gün babası oğluna: Oğlum baltayı Yakub Amcana tuttur(bilettir) der. Delikanlı bu söz üzerine Yakub amcanın köçüsünün önüne gelir ve şöyle der:
Amca Babamın selamı var. Şunu bir güzelce tutuversin dedi der. O da kimseyi kırmaz zaten.
Bizimkinin bir elinde su dolu bocut(ibrik) diğer elinde köserenin sapı başlar çevirmeye. Kösere çevirmek hem sabır hem güç isteyen bşr işlem.
Diğer taraftan Yakup amca küt ve nasırlı ellerle biner köserenin üzerine kendini zorlayarak. Zaman ilerler bizimkinin alnından yüzünden ter akmaya başlar, baltanın bilenmesi bir türlü tamamlanmaz.
Bir ara kösere durur. Yakup amcayla bizimki göz göze gelir.
Bizimki: yorgun bir ifadeyle Amca babam balta nasıl olursa olsun dedi der.
Fahri KAYAALP
Dörtdivanlı Şair Yazar
10.10. 2021
