KÖYLÜYÜZ
Köylüye milletin efendisi dediler
Lakin, hor görülen onlar oldu
Çalıştırıp hep kaymağını yediler
Ayaza sürülen hep onlar oldu
Ürünlerini, birde emeklerini çaldılar
On liraya satıp bir liradan aldılar
Bir de çürük deyip, haber saldılar
Hesapları dürülen hep onlar oldu
Öyle bir arazi taşlı topraklı dümdüz
Çalıştılar durmadan gece gündüz
Ne el kaldı ne ayak ne sağlam diz
Yıllarca sürünen hep onlar oldu
Mahsül toplar ayağında çarık elde eldiven
Bir elde keser bir elde kürek omuzda merdiven
Pazarda mahcup, müşteri bekler, el-divân
Ordan oraya sürülen hep onlar oldu
Adını köylü koydular başına kasget
Çalış dedıler çalış, sonunda sabret
Saygıya uzak, sevgiye itibara hasret
Toplumda hor görünen onlar oldu
Hizmeti, kabalığı onlara yakıştırdılar
Cahilliği birde görgüsüzlüğü yapışdırdılar
Yöredir, töredir diye birbirine takışdırdılar
Haksızlığa direnen hep onlar oldu
Ellerinde nasır alnında yüzünde çizgi
Siyasette ezgi, ticarette hep ezgi
Şu âna kadar gelinen görünen sezgi
Hakkına girilen hep onlar oldu
Tertemiz mahsul pırıl pırıl dene dene
Ürünler çöpe gidiyor para etmez yine
Karnını yarsan,yazar gelecek sene
Pazardan silinen hep onlar oldu
Burada şehirli nin Hakk'ı yenmesin
Madem efendi köylü, maraba denmesin
Memedâ mersedese niye binmesin
Ağa olarak bilinen hep onlar oldu
Şimdi soruyorum efendi kim
Köylüye efendi denir mi?
Eğer siz olsaydınız hâkim
Bu kadar da hakk yenir mi?
Fahri KAYAALP
Dörtdivanlı şair
20.12.2024
