Kurtuluş Savaşı’nda, Kuruluş çalışmasında, bir araya geldik ve birlikte yaşamak kararı verdik. Çünkü kökenimiz birdi! Geleneğimiz, göreneğimiz birdi! İnsani ve ahlâki değerlerimiz birdi! Dinimiz ve medeniyetimiz de birdi! Bunlarla birlikte yolumuz ve hedefimiz birdi… Bu birlik, bizim varlık ve hayat güvencemizdir. Aksi halde, vatanımız ve hayatımız var olmazdı! Nasıl sürüden ayrılanı kurt kaparsa, bu birlikten ayrılanı da çakal kapar.
Bu devlet, Türk unsurunun önderliğinde ve çetin savaşların sonunda, soyu farklı olanların dahi katkı ve kabulleriyle, “Türk Devleti” ve “Türkiye Cumhuriyeti” olarak kuruldu. Topraklarına da “Türkiye” denildi.
Anayasamızdaki, “Türk devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk’dür.” ifadesi, farklı soyları, ırkları inkâr anlamına gelmez, Türk ana unsuru ile “tam eşitlik” anlamına gelir. Bu, Türk vatandaşı olacak Alman, İngiliz veya Zenci için de böyledir. Bu, diğer dünya ülkelerinde de böyledir.
Bir ana unsur, ülkeye ve devlete adını verir, onun etrafında toplanılır. Soyumuz, etniğimiz her ne olursa olsun. Tabiiyet, haklar ve ödevler bakımından hepimiz Türk’üzdür, Türk vatandaşı’yızdır. Türk’le vatandaş ve hakdaşızdır. Türkiye Cumhuriyeti devleti ve ülkesi, hepimize aittir. Fakat ayrım gütmek isteyenler için, mutlaka soy farkı da gerekmez. Birbirine düşmek için, bir ülkenin kuzeyinde ve güneyinde yaşayanlardan olmak bile yetebilir. Allah korusun!
