VAHŞET ve DEHŞET
İnsan! İnsan!.. Sonsuza kadar, sana insan desem dursam, beni duymaz mısın? Beni dinlemez misin? İnsan olmak, Evren’deki yaratılmışlara ait tüm değerlerin üstünde bir değer. O küçücük beynine ve yüreğine Evren’i alırsın. Aklınla Sonsuzluğu kuşatırsın. Böyle de güçlüsün. Peki, insanı öldürmek küçüklüğüne düşmek neden!?
İnsan! İnsan!.. Elinde kalleşliğin binbir vasıtası, imkânı! İnsanı yok etmek için, ne bu heves, ne bu arzu, ne bu gayret? İnsan!.. Bu kan gölünde, bu çığlık denizinde, sen insan mısın!?
Dünya, oldum olası kan revan, feryat figan içinde… Saldırılarla, savaşlarla ve cinayetlerle dolu insanlık tarihinin bu yönünü hiç sevmedim, sevmeyi de düşünmüyorum!
(Bir Demet Çiçek Gibi, Bir Demet İnsanlık’dan)
Halil İbrahim YAMAN
https://hayaman5.blogspot.com/
Halil İbrahim Kitapları Web sitesi için resme tıklayın.
